Freerunnen stamt af van een ontsnappingstechniek uit de Vietnamoorlog. Het was een methode van de Franse marineofficier Georges Hébert om zijn rekruten zo te trainen dat ze op elke situatie voorbereid waren. Een van Héberts rekruten was de Franse turner Raymond Belle. Deze legde zich ook na de oorlog toe op het zichzelf zo snel mogelijk van de ene naar de andere plek verplaatsen.

David Belle, Raymonds zoon, nam de interesse van zijn vader over. Op vijftienjarige leeftijd bedwong hij vele obstakels in de omgeving van Lisses. Later werd hij daarin gevolgd door mensen als Sébastien Foucan (bekend als oprichter van freerunning). Een avontuurlijk spelletje tussen vrienden groeide uit tot een ware discipline. David Belles vriendengroep richtte een groep op: Yamakasi. Later werd de groep opgesplitst en gingen David Belle en Sébastien Foucan hun eigen weg. Nu bestaat er nog steeds een soortgelijke groep met de ex-Yamakasi-leden genaamd Majestic Force.[1]

In Lisses is het huidige parkour begonnen. Op klimkunstwerk La Dame Du Lac werd veel getraind, maar dit is inmiddels verboden vanwege een ongeluk waarbij twee mensen zijn omgekomen.

Freerunning of parkour

Freerunning en parkour worden vaak door elkaar gebruikt maar er is een klein verschil: parkour is meer gefocust op het snel vooruitkomen, bij freerunning wordt er meer aandacht aan de show besteed. De freerunner maakt salto's en draaiingen, de traceur laat ze achterwege omdat dit soort sprongen de tijd die hij nodig heeft om van a naar b te komen verlengen.